40 χρόνια “Σπάρταθλον” και ποια μπορεί να είναι καλύτερη ευκαιρία να εξετάσουμε το κεφάλαιο «Σπάρταθλον» για το οποίο χρόνια τώρα «πυκνώνουν οι αντιρρήσεις και οι επιφυλάξεις» από την τωρινή. Πριν όμως από αυτό, επιβάλλεται να ξεφύγουμε από την συγκινησιακή φόρτιση που μας δημιουργεί ο [υπέροχος] αγώνας τόσων αθλητών οι οποίοι φτάνουν στην Ελλάδα για να δοκιμαστούν σε συνθήκες οριακές για τις ανθρώπινες σωματικές και ψυχικές δυνάμεις. Η αναζήτηση της ουσίας και της αλήθειας είναι το οφειλόμενο σε όλους αυτούς τους εκπληκτικούς αθλητές που η προσπάθειά τους κάθε χρόνο μας καταπλήσσει. Ας εστιάσουμε λοιπόν στην ίδια τη διοργάνωση, το σκεπτικό της και το πώς συγκροτήθηκε και ας δούμε τελικά ποιες είναι οι αλήθειες και ποια τα κατασκευάσματα.

Ο λόγος στον άνθρωπο – σύμβολο του Σπάρταθλον, τον άφθαστο και διαχρονικό νικητή του Αγώνα, τον Γιάννη Κούρο. Ποιος ειδικότερος να μιλήσει για το Σπάρταθλον από αυτόν;

Ο Γιάννης Κούρος, νικητής του ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ, ισχυρίζεται ότι δεν ισχύει το «στα βήματα του Φειδιππίδη» και γράφει:

«Ενίοτε, κάποιες δημοσιεύσεις ή αναρτήσεις που εμφανίζονται στο Διαδίκτυο όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια μα και παραπλανούν. Καλό είναι λοιπόν να μην αναδημοσιεύουμε κάτι και μάλιστα με αντιγραφή της υπάρχουσας διατύπωσης: αναφέρομαι στο εσκεμμένα αναληθές από οργανωτές: “στα βήματα του Φειδιππίδη”. Κι αναλύω πως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται:

α) η συγκεκριμένη διαδρομή είναι στα βήματα των τριών αεροπόρων της RAF οι οποίοι δεν ήταν ultra runners κι οι 2 εξ αυτών έφτασαν το ’82 στην Σπάρτη σε 36 ώρες (χωρίς να είναι προγραμματισμένο, ούτε να είναι σε θέση να επιστρέψουν στην Αθήνα), χρόνος που τέθηκε ως όριο τερματισμού το 83 κι εντεύθεν.

β) Ο Φειδιππίδης όχι μόνο έτρεξε προς τη Σπάρτη, μα κι επέστρεψε στην Αθήνα και, μάλιστα, από άλλη διαδρομή (την οποία προς διόρθωση έτρεξα το 2005 καθώς και το 2011, εξάλλου την υποδηλώνει ο Ηρόδοτος) την οποία διαστρέβλωσαν οι ως άνω Άγγλοι δρομείς κι οι αρχικοί οργανωτές με μεταγενέστερους Έλληνες μιμητές.

γ) Οι Σπαρτιάτες δεν μετείχαν στη μάχη του Μαραθώνα και συνεπώς δεν υφίσταται “άθλος της Σπάρτης η των Σπαρτιατών” για να δικαιολογηθεί συνειρμικά το Spart-athlon όπως οι περισσότεροι με πλάνη κι απερισκεψία εισπράττουν! Για αυτό και ο ως άνω όρος δεν κλίνεται στην ελληνική γλώσσα!

δ) Θα φρίξετε, μα την ορολογία έβγαλαν από τα αρχικά των πόλεων Σπάρτη – Αθήνα – Λονδινο !!! Spart-Ath-Lon !!!

Εκ των πραγμάτων δεδομένη και ηθελημένη η υποτίμηση του επιτεύγματος του Φειδιππίδη!

Η παραχάραξη στο μεγαλείο της με την ανοχή των ελληνικών αρχών, όσο κι αν διαμαρτύρομαι από το 1984!

Πέραν από τις business που κάνουν ορισμένοι με τον ιδρώτα αθλούμενων, παίζονται και επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος της ιστορίας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς…” Γιάννης Κούρος

Πηγή: www.notospress.gr