Η πρώτη γνωριμία μας με τα Μπαρδουνοχώρια είχε σταθεί μια έντονη και πυκνή εμπειρία. Σήμερα παρουσιάζουμε το ηρώο του ιστορικού χωριού της Καστάνιας και το φημισμένο μοναστήρι της Παναγίας της Γιάτρισσας. Το μοναστήρι ισορροπεί, πραγματικά, στην κορυφογραμμή ανάμεσα σε Λακωνία και Μεσσηνία απογειώνοντας την υπερβατική εμπειρία που ούτως ή άλλως βιώνει ο επισκέπτης και προσκυνητής.

Ο τόπος

Βρισκόμαστε σε υψόμετρο 800 μ. στις ΝΑ πλαγιές του Ταϋγέτου. Καστάνια. Το μικρό χωριό που έχουμε απέναντί μας δεν προδίδει με μια ματιά τον ιστορικό ρόλο που διαδραμάτισε χάρη, κυρίως, στη φυσική του οχυρότητα. Και όμως βρισκόμαστε ενώπιον «του κλειδοκράτορα της ανυπότακτης Μάνης και άγρυπνου, ένοπλου φρουρού της».

Το ηρώον

Ακριβώς πριν την είσοδο στο χωριό και στην κορυφή ενός λοφίσκου δεσπόζει ένα ιδιαίτερο ηρώο που δημιουργήθηκε στα τέλη του ’60. Ο συνδυασμός μιας πολύ υψηλής αψίδας [το μάρμαρο που είχε τοποθετηθεί αποκολλήθηκε αποκαλύπτοντας το γυμνό τσιμέντο, κάτι που λειτούργησε για εμάς θετικά ως προς την αισθητική του μνημείου] ενός βωμού στη βάση της και μιας διπλής όψεως, μεγάλων διαστάσεων, μαρμαρένιας πλάκας, δημιουργεί μια εξαιρετική σύνθεση. Η εγκατάλειψη του χώρου δεν στέκεται ικανή να αποδυναμώσει τα αισθήματα που δημιουργεί. Αυτό και μόνον αποδεικνύει τη δύναμη της έμπνευσης του αρχιτέκτονα.

Το μοναστήρι

Λίγο πιο ψηλά και σε ένα σημείο που σου επιτρέπει να δεις και τους δυο κόλπους, Λακωνικό και Μεσσηνιακό, το σαν κάστρο χτισμένο, μοναστήρι της Παναγίας της Γιάτρισσας είναι ένα από τα πολύ γνωστά μοναστήρια της Λακωνίας. Και όχι μόνον. Έργα βρίσκονται σε εξέλιξη, ενώ δεν πρέπει να είναι καιρός που δημιουργήθηκε η μνημειακού χαρακτήρα είσοδος. Η υπερβολική χρήση μαρμάρου και ένα πομπώδες ύφος μπορεί να ξενίσουν κάποιους, είναι όμως η θέα και τα συναισθήματα που δημιουργεί τα οποία υπερκαλύπτουν τα πάντα. Ο επιβλητικός ναός και η εικόνα της Μεγαλόχαρης λειτουργεί ως πόλος έλξης των πιστών όλο το χρόνο.

Κείμενο + φωτογραφίες: Πάνος Α. Παπαδολιάς

            Στις ΝΑ πλευρές του Ταυγέτου.

Καστάνια.

         Η μικρή πλατεία του χωριού.

          Το σημείο συνάντησης του χωριού.

            Άμα έχεις επώνυμο “Ηλιαφέντης”…..

        Στην έξοδο του χωριού, ο ναός του Σωτήρος.

          Απολαμβάνοντας τη θέα.  Απίστευτα εντυπωσιακό και “very wallpaper”.

       1. Τι όνομα! Κορκόντυλος 2. Τι πολεμιστές! 3. Τι γραμματοσειρά!

Βωμός στη βάση της αψίδας.

Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι απλοί χορηγοί παρά μεγάλοι δωρητές.

          
      Σαν οχυρό, το μοναστήρι της Παναγίας της Γιάτρισσας.

Φοβεροί βράχοι προστατεύουν το μοναστήρι.

        Ένα παράξενο καραβάνι ήρθε να μας προϋπαντήσει.

           Και ερχόντουσαν… και ερχόντουσαν…

       Ε… ψιτ…. εδώ… εμένα τράβα!

Αυθαδέστατος έφηβος τράγος επιχειρεί το αδιανόητο….

        Και τιμωρείται από τον κυρίαρχο αρσενικό.

     Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα! Δε βρίσκετε;

“Ώστε πάτε στο μοναστήρι να πούμε….”

       Η Λακωνία στα πόδια του μοναστηριού.

          Στο βάθος η Μεσσηνία, προς Δυσμάς.

Επίπεδο βόρεια του Μοναστηριού και εκτός των τειχών του.

         Η grandiosa είσοδος – έξοδος.

Συνάντηση με το Θείον.